غزل لطفی امروزه در كشورهای توسعه‌یافته ابزار دیجیتال به شكل چشمگیری مورد استفاده قرار می‌گیرد و تقریبا با تمام ابعاد زندگی افراد در هر سطحی از دانش و شغل و فعالیت‌های اجتماعی گره خورده است. استفاده از سیستم‌های بانكی، خریدهای آنلاین، ثبت‌نام و شركت در كارگاه‌های آموزشی آنلاین در هر نقطه از جهان، استفاده از اپلیكیشن‌های مختلف برای ایجاد بازار كار و... همه و همه مواردی هستند كه مورد استقبال تمامی اقشار جامعه قرار گرفته‌اند. در سال گذشته، پاندمی باعث شد بهره‌مندی از ابزارهای دیجیتال هر چه بیشتر مورد توجه قرار بگیرد و در همین زمان نیاز به آموزش سواد دیجیتال بیش از گذشته احساس شد. یكی از گسترده‌ترین زمینه‌هایی كه با استفاده از ابزار دیجیتال در تمام دنیا به حركت و فعالیت خود ادامه داد، سیستم‌های آموزشی كشورهای مختلف دنیا بود. در برخی كشورها سیستم آموزش مجازی از قبل تبیین و دراختیار دانش‌آموزان قرار داشت تا همزمان كه از آموزش‌های حضوری استفاده می‌كنند در صورت لزوم به استفاده از آموزش مجازی نیز بپردازند و در بعضی كشورها، از جمله ایران، سیستم آموزش مجازی مدونی وجود نداشت و با شیوع كروناویروس به تهیه و آماده‌سازی آن پرداخته شد. هر چند كه ما از سال‌ها قبل آموزش از راه دور را در نظام آموزشی كشور برای افراد بازمانده از تحصیل داشتیم اما با نگاهی گذرا بر آن می‌توان نتیجه گرفت در حداقلی‌ترین شرایط ممكن (ارایه جزوه، كتاب و سی‌دی و آموزش‌های آفلاین) از آموزش غیرحضوری استفاده شده است آن‌هم فقط برای گروهی خاص كه به هر دلیلی از تحصیل حضوری بازمانده‌اند. ویروس كرونا ضرورت وجود آموزش مجازی مدون و برنامه‌ریزی شده را به همه یادآور شد و این نوع از آموزش هر چند با جبر اپیدمی و بسیار شتابزده اما شروع شد. نیمسال اول تحصیلی ١٣٩٩-١٤٠٠ اولین نیمسال تحصیلی بود كه از ابتدا تا انتها مجازی برگزار شد. با توجه به ارتقای سطح كیفیت شاد و تخصیص نت رایگان و همچنین افزایش سرعت و پهنه باند و رفع ایرادات آموزشی، انتظار می‌رفت سال تحصیلی جدید با چالش‌های كمتری شروع شود. مهم‌ترین موضوعی كه باید به آن پرداخت در دسترس بودن شاد برای همه دانش‌آموزان بود كه البته با توجه به كمبودهایی از نظر سخت‌افزاری برای اقشار كم‌درآمد به خصوص در مناطق محروم، می‌توان گفت هنوز قسمتی از چالش‌های تحصیلی پابرجاست و بار این مشكلات نیز بر دوش معلمان و اولیا است. در نیمسال اول تحصیل مجازی، دانش‌آموزان و معلمان، تدریس، آموزش، فعالیت‌های فرهنگی مذهبی، انجام تكالیف و آزمون‌های میان‌ترم و نهایتا امتحانات پایان نیمسال را به طور غیرحضوری تجربه كردند. این تجربیات اگرچه گاهی سخت و پرچالش اما محكی بود برای سنجش توانایی‌های سیستم آموزشی كشور و فاصله گرفتن از مدرسه محوری مطلق. شاید بتوان‌گفت بزرگ‌ترین دستاورد آموزش مجازی در این نیمسال بررسی توانمندی‌های آموزشی آموزش محور بود كه به‌رغم نگرانی‌های مسوولان آموزش و پرورش و به خصوص شخص وزیر، توانست نمره خوبی كسب كند. آموزش مجازی به دانش‌آموزان فرصت داد، با مسوولیت‌پذیری و حفظ امانتداری در آزمون‌های پایان ترم شركت كنند و به محك آموخته‌های خود بپردازند. آموزش كاملا هوشمند، هر چند كه به اجبار ویروس كرونا به سیستم آموزشی كشور تحمیل شد اما سطح سواد دیجیتال دانش‌آموزان را بالا برد و حالا كه كم‌كم به پیشگیری كرونا با واكسن نزدیك می‌شویم باید توجه داشته باشیم كه از فرصت به وجود آمده برای بالا بردن سطح سواد دیجیتال كودكان غافل نشویم و حتی با شروع مجدد آموزش‌های حضوری، به آموزش مجازی پرداخته شود تا مغفول نماند و كودكان‌مان نیز در پایان تحصیل خود و ورود به بازار كار و سرمایه از سواد دیجیتال مورد نیاز خود برخوردار باشند.
نظرات